İnsan, varlıklar arasında en değerli olandır. Yüce Allah doğa’yı Evreni kısacası evrendeki her şeyi insanların rahatça hayatlarını sürdürebilmeleri için yapmıştır.

                İnsanların hepsi aynı değildir; kimi zengin kimi fakir. Kimi iyi kimi kötü. Kimi büyük kimi küçük. Kimi tok kimi aç. Kimi kendini düşünüyor kimi hem kendini  düşünüyor hemde başka insanları. Bazı insanlar aç yatar ama kimse bilmez. Kimse bilmez dedim çünkü bilenlerde umursamıyor veya akıllarına bile getirmiyorlar. Bilmek, o insanın aç yattığını veya başka dertlerine ortak olmaktır, yardım etmektir, umursamaktır...

                Sadece afrika kıtasında veya bölgesinde fakirlik yok, dünyanın bütün bölgelerinde fakirler veya başka sıkıntıları olanlar var. Aç yatan, aç kalkan, para bulamayan...

Ama ne yazık ki kimse kendinden başkasını düşünmüyor. Yada düünmek istemiyor.

 

İnsanlar; bazıları ekmek beğenmiyorlar, hayatlarını beğenmiyorlar çok iyi koşullar altında yetiştikler,i halde. Ama bazı insanlar bazen ekmek bulamıyorlar hayatı belkide seviyorlar...Çok iyi veya iyi koşullar altında yetişmediler ama onlar yinede bu hayattan tat almayı belkide biliyorlar.

İnsanlar; kimi yardıma muhtaç,

                Kimi sevgiye muhtaç.

                Kimi aşka muhtaç,

                Kimi aileye muhtaç.

                Kimi saygıya muhtaç,

                Kimi sevilmeye muhtaç.

                Kimi paraya muhtaç,

Kimi de bunların hepsine veya bir kaçına muhtaç...

İnsan oğlunun fıtratında var Muhtaç’lık. Her zaman her yerde bir şeye muhtaç.

Kimi bu hayatta ateist olur, kimi teist . kimi Allah’a inanır(doğru olanda bu zaten) kimi başka dinlere...  Ama ne olursa olsun sonuçta farklı dinler olsa dahi bazen düşündüklerimiz veya yaptıklarımız aynı olabiliyor.


                                                                                                          ibrahim ERDOĞAN